Citroen in het verkeer

Met zondag net achter de rug en de schoolgaande jeugd weer massaal op het fietspad de rijweg, is het ideale moment aangebroken om enkele van mijn fijnste verkeersergernissen met u te delen.

En oh jah, aan ergernissen heb ik in de wagen geen gebrek. Anders ben ik best wel een beminnelijke mens – eigen inschatting – maar eenmaal achter het stuur komt de citroen in mij naar boven. Het spijt me Joke, maar ook ik heb mijn verzuurde momenten..

• laten we onschuldig beginnen: mensen die eerst keihard op hun rem gaan staan om dan toch nog snel even te ‘pinken’ als de bewuste straat inslaan. Dat kost u bij mij wat minder fraai gemompel en een serieus gefronste wenkbrauw.
• daarop verder gaand: mensen die flagrant hun richtingaanwijzers niet gebruiken. Dit kan u al eens een gesmoorde vloek kosten.
• zondagsrijders…
  Ze bestaan wel degelijk en ze zijn echt levensgevaarlijk. Bomma & bompa die besloten hebben om eens naar de kust te bollen over de E40. Aan 80km/uur! Een immens geërgerde blik zal uw deel zijn.
• oh, bijna vergeten te vermelden bij het ‘pinken’; voor eens & voor altijd: pinken doe je NIET bij het oprijden van een rond punt en WEL als je er van gaat. Het eerste is namelijk compleet zinloos, het tweede zorgt er voor dat een rond punt vlot kan genomen worden.
• helemaal dol word ik van mensen die zich op de autosnelweg lekker knus op het tweede rijvak nestelen (gesteld dat er drie zijn). In een zwak moment zou ik dan al eens gaan duwen in zijn of haar gat, al dan niet vrolijk lichtend met de koplampen.

Voor u me helemaal verkettert: los van mijn drang tot snelheid ben ik uiterst hoffelijk. Ritsen is mijn ding, ik rem voor voetgangers en voor oprijdende wagens schuif ik al snel een rijvakje op. Maar u daar, eigenaar van uw dure auto, durf eens niet uw hand op te steken nadat ik op dat smalle weggetje ben gestopt om u een vlotte doorgang te geven, u zal mijn eeuwige toorn moeten trotseren.

Héhé, dat lucht op…